Στον μοναδικό solo δίσκο του τραγουδιστή-στιχουργού των Buck-Tick (Ιαπωνέζικο ροκ συγκρότημα)
παρατηρούμε ιδιόμορφα ακούσματα. Κάθε τραγούδι είναι από άλλο σύμπαν.
Το taiji (μτφ. έμβρυο) αποτελεί ένα κράμα ηλεκτρικού hard ήχου και ευχάριστου pop ακούσματος,
με ανάλαφρα σόλο διαλείμματα.
Ας δούμε και τους στίχους:
Έι μάνα, θα πω αντίο απόψε.
Ξύπνησα μέσα στο αίμα σου.
Καλυμμένος από αμνιακό υγρό, σε μια παραλία, θρηνούσα
Αμέτρητα εκατομμύρια θανάτων, απαστράπτοντα τραγούδια της αγάπης
όμορφη σίψη σε σκορπισμένη αστερόσκονη.
Φτάνοντας προς τον ορίζοντα, με βρεγμένα φτερά
Μόνος στο σημείο της τελειότητας..
Σ' αγαπάω! Απόψε θα πετάξω μακριά
Σ' αγαπάω! Δε θα χάσω απ' τον άνεμο και τη βροχή
Σ' αγαπώ! Πληγώθηκα, αλλά θα συνεχίσω να ζω
Σ' αγαπώ...
Έχω αυτό το απαίσιο συναίσθημα, ότι θα καταλήξω να καταστρέψω κάποιον!
Μέχρι να μην υπάρχει σημάδι από κανέναν, ούτε εμένα!
Ω, θεέ, εαν πιώ το κόκκινο κρασί σας μέχρι την τελευταία σταγόνα,
τί θα μπορούσα να δω;
Συνεχίζω να κάνω λάθη, και δεν υπάρχει μήτρα για να επιστρέψω
Οπότε θα συνεχίσω γεμάτος από έπαρση!
Σ' αγαπάω! (...) Απόψε ξεκινάω για ένα ταξίδι
Ανεβαίνοντας στον αέρα και την αβεβαιότητα, μέχρι να φτάσω ένα μακρινό ύψος
Ένας κόσμος που σε ζαλίζει --- όπου φτερά και ουρανός λιώνουν
Ο παλμός μου τραγουδά, αλλά τρέμω
Σ' αγαπάω! Ο ουρανός είναι πολύ μεγάλος
Σ' αγαπάω! Είναι πολύ μεγάλος για μένα, μονάχο
Σ' αγαπώ! Ο ουρανός είναι πολύ μπλε
Σ' αγαπώ! Είναι πολύ μπλε για μένα, μονάχο
Σ' αγαπώ! Απόψε
παρατηρούμε ιδιόμορφα ακούσματα. Κάθε τραγούδι είναι από άλλο σύμπαν.
Το taiji (μτφ. έμβρυο) αποτελεί ένα κράμα ηλεκτρικού hard ήχου και ευχάριστου pop ακούσματος,
με ανάλαφρα σόλο διαλείμματα.
Ας δούμε και τους στίχους:
Έι μάνα, θα πω αντίο απόψε.
Ξύπνησα μέσα στο αίμα σου.
Καλυμμένος από αμνιακό υγρό, σε μια παραλία, θρηνούσα
Αμέτρητα εκατομμύρια θανάτων, απαστράπτοντα τραγούδια της αγάπης
όμορφη σίψη σε σκορπισμένη αστερόσκονη.
Φτάνοντας προς τον ορίζοντα, με βρεγμένα φτερά
Μόνος στο σημείο της τελειότητας..
Σ' αγαπάω! Απόψε θα πετάξω μακριά
Σ' αγαπάω! Δε θα χάσω απ' τον άνεμο και τη βροχή
Σ' αγαπώ! Πληγώθηκα, αλλά θα συνεχίσω να ζω
Σ' αγαπώ...
Έχω αυτό το απαίσιο συναίσθημα, ότι θα καταλήξω να καταστρέψω κάποιον!
Μέχρι να μην υπάρχει σημάδι από κανέναν, ούτε εμένα!
Ω, θεέ, εαν πιώ το κόκκινο κρασί σας μέχρι την τελευταία σταγόνα,
τί θα μπορούσα να δω;
Συνεχίζω να κάνω λάθη, και δεν υπάρχει μήτρα για να επιστρέψω
Οπότε θα συνεχίσω γεμάτος από έπαρση!
Σ' αγαπάω! (...) Απόψε ξεκινάω για ένα ταξίδι
Ανεβαίνοντας στον αέρα και την αβεβαιότητα, μέχρι να φτάσω ένα μακρινό ύψος
Ένας κόσμος που σε ζαλίζει --- όπου φτερά και ουρανός λιώνουν
Ο παλμός μου τραγουδά, αλλά τρέμω
Σ' αγαπάω! Ο ουρανός είναι πολύ μεγάλος
Σ' αγαπάω! Είναι πολύ μεγάλος για μένα, μονάχο
Σ' αγαπώ! Ο ουρανός είναι πολύ μπλε
Σ' αγαπώ! Είναι πολύ μπλε για μένα, μονάχο
Σ' αγαπώ! Απόψε